Hallo,

Vrolijk Pasen! Wij hebben hier een rustig pasen. Ik zou eigenlijk zaterdag overdag visites doen, wanneer Brian aan t testen was. En dan zouden we zondag en/of maandag wat van de omgeving hier gaan bekijken. Alleen was mijn auto het daar niet mee eens…. Donderdagavond stond ik op een druk kruispunt stil; hij kon in geen een versnelling meer! Na een aantal malen uitzetten en opnieuw starten en proberen lukte het weer. Maar ik moest heel voorzichtig schakelen en voelde de koppeling schuren… Vrijdagmorgen gebeld en gaan kijken, maar de garage was dicht op Goede Vrijdag.  Met het hier de straat indraaien vrijdagavond hield de auto er weer mee op; kreeg de koppeling wel in iedere versnelling, maar pakte hem niet. Zaterdagochtend zou de garage ook open moeten zijn, maar we hebben voor niets gebeld en erheen gewandeld… Geen auto in ieder geval tot dinsdag!

Toen hebben we zaterdag maar de bus genomen naar Dundalk om daar eens rond te kijken, want met pasen zouden er geen bussen rijden. Dundalk is een wat grotere stad met een paar kleinere shopping centra, een groot nieuw shopping centre en een winkelstraat met vele schoenenwinkels en een Vero Moda! We hebben hier wel genoeg winkels gevonden waar we allebei wel zouden slagen voor kleding en schoenen. Kleding is gelukkig relatief goedkoop hier, in tegenstelling tot boodschappen en drinken in een kroeg.

Ruud wilde ook graag nog de zee zien. Dundalk ligt aan de zee, maar om erbij te komen…. Op de kaart stond dat de rivier niet ver lopen was, maar na 20 min lopen bleek dat we hier ook niet bij het water konden komen. Bussen rijden hier niet zo vaak helaas, dus we moesten nog een uurtje om krijgen. Gelukkig gaat warme chocolademelk/ koffie met appeltaart er altijd wel in! De taarten vallen hier helaas wel tegen tot nu toe… Geen vlaai en geen Sachertorte of andere echte chocolade taart, dat is een groot gemis voor Lonneke! Dus heb ik vanavond maar zelf brownies gebakken. Wel met kant en klaar (duur…) beslag uit een pakje hoor. Maar zelf gemixt en in de oven gedaan. Straks proeven of het ook smaakt!

Het werken als dierenarts gaat steeds beter. Ik krijg meer zelfvertrouwen in mijn eigen diagnose en therapie. Ik bel eigenlijk alleen nog voor advies bij rare gevallen. Ik heb ook al mijn eerste keizersnede alleen gedaan! Ik zou het alleen gaan proberen de koe te verlossen, en als ik vast kwam te zitten kon ik Brian wel bellen, maar hij was wel 45 min verderop… Het kalf was definitely te groot om eruit te trekken via de achterkant, dus een keizersnede. De koe was eerst redelijk rustig; maar een paar loze schoppen tijdens het zetten van de verdoving in de flank. Maar toen ik begon met de snede door de huid, ging ze op haar voorknieen liggen! Ze wilde eerst niet meer gaan staan en dreigde helemaal te gaan liggen…. Ik heb de snede maar in deze positie verder gemaakt en toen ik mijn handen in haar buik stak om de baarmoeder te zoeken ging ze gelukkig weer rechtop staan. Ik had de pootjes in de baarmoeder snel in de wond, wat voor mij nog het moeilijkste is. Moest alleen helaas mijn snede in de baarmoeder erg lang maken door het dikke achterwerk van het kalf. Maar het kalf was er snel genoeg uit en deed het erg goed! Ik blij, want dat was het belangrijkste deel en ik wist dat ik de koe altijd wel weer dicht kreeg. Alleen deze keer viel het hechten erg tegen; de snede in de baarmoeder was erg lang en scheef onderaan door het verlengen, dus de draad te kort, de spierhechting stond onder erg veel spanning en de knopen blijven los schieten….. Maar de koe is dicht gegaan, en de dag erna ging het goed met moeder en kalf! En de boer was toch tevreden, ondanks dat het hechten zo lang duurde.

De meeste boeren zijn heel aardig en luisteren ook naar mijn advies. Ik kan ze nu bijna allemaal ook goed verstaan. Alleen hun namen en de spelling van hun namen heb ik nog wat moeite mee. Ruud heeft wat meer moeite met het verstaan van de Ieren, doordat hij ze niet de hele dag hoort praten.

Volgend weekend heb ik dienst, dus daarna heb ik vast nieuwe verhalen……

Liefs Lonneke