Zondag 17/01/10

We verlaten Sydney en rijden westwaards naar de Blue Mountains. Dit is een begroeide heuvelketen met valleien er tussen. Hoe de zon erop valt, lijken de heuvels in de verte een blauwe waas ervoor te hebben. We stoppen bij verschillende lookouts en lopen korte wandelingen naar watervallen in Wentworth Falls. In Katoomba moet het mooiste uitzicht zijn met 3 rotsen genoemd; the Three Sisters. Maar hier kunnen we nauwelijks de camper kwijt en ziet het zwart van de mensen…. Mischien moeten al deze mensen morgen weer werken en is het dan minder druk… dus rijden we naar de camping in Blackheath. ’s Avonds koelt het zoveel af dat we het met alle ramen dicht en onder laken en deken met sokken aan nog koud hebben in bed!

Maandag 18/01/10

Wanneer we wakker worden is het nog steeds erg koud; de zon schijnt wel, maar de wind waait hard en koud. Met een lange broek en trui aan gaan we op weg naar de lookouts die we gisteren hebben overgeslagen. In Katoomba gaan we eerst langs het kantoor van High ’n Wild, want we willen dinsdag een canyoning tocht gaan doen. Ze hebben een beginnersexcursie met ’s ochtends abseilen en ’s middags canyoning, die boeken we dan maar. Bij de Three Sisters is het gelukkig een stuk minder druk nu, maar het meest besproken uitzicht is een beetje overprijst. De route langs de clif biedt mooiere en veel rustigere uitzichten (als je de tourbus met een groep bejaarden touristen kunt voorblijven). Geen wandelingen langer dan 20 min vandaag, want we sparen onze krachten voor het canyoning morgen.

Dinsdag 19/01/10

De wekker gaat om 7.30, zodat we voldoende tijd hebben om rustig te ontbijten en naar Katoomba te rijden. Op het kantoor van High ’n Wild krijgen we een wetsuit aangemeten en een klimgordel, helm en handschoenen. Dan gaan we op weg naar de vallei waar we abseilen zullen leren. We beginnen rustig aan met een rotsje van 5m om de handplaatsing en het lopen te leren. Dan gaan we naar een afdaling van 15m om onze techniek te verbeteren en zelfvertrouwen op te bouwen. We eindigen de morgen met een 30m afdaling. Je kijkt van boven 80m naar beneden, maar we stoppen eerder op een plateau. Gelukkig want het vermoeienste en gevaarlijkste aan het abseilen is het omhoog klauteren na je afdaling!! Maar deze afdaling was wel heel mooi, want na een paar meter ‘lopen’ tegen de rots is er geen rots meer en zit je in het touw rond te draaien en van het uitzicht te genieten.
Na een heerlijke lunch bij de Conversation hut, lopen we 20 min trappen af de canyon in. Daar trekken we onze wetsuits aan en gaan onze kleren in de drybag in de rugzak. We gaan op weg wadend door het ijskoude water onze voeten voorzichtig plaatsend op de gladde stenen, maar door een supermooie omgeving. Na een tijdje komen we aan bij een smalle doorgang met een diepe waterpoel. De gids vertelt doodleuk dat je hier achterover van de 2m hoge rots af moet springen om op je rugzak in het water te belanden. Dat kost Lonneke heel veel moed en twijfeling, maar uiteindelijk springt ze toch achterwaarts in het ijskoude water. Iets verderop moeten we tussen twee hoge rotsen een meter verder het water inspringen, omdat het vooraan te ondiep is. Armen over elkaar, omdat deze anders de rotsen raken. Het einde was het meest spectaculaire, abseilen in een 30m hoge waterval! Na 5m abseilen was er een plateau en geen rots meer voor je voeten, zodat je in de waterval bungelde. Verder waren de rosten zo glibberig dat je voeten constant weggleden. En het water was ijskoud… maar we hebben het overleefd! Na ons in enigszins droge kleding getoverd te hebben, moesten we het hele stuk weer naar boven lopen; met een nat wetsuit in de rugzak en voor Ruud een nat klimtouw.
Na al die inspanning hadden we wel een grote portie fish & chips verdiend.

Woensdag 20/01/10

Zijn we ’s ochtends weer vanuit de Blue Mountains vertrokken; Bestemming Port Stephens. Dit is een baai, een stuk ten noorden van Sydney. Onderweg nemen we de Pacific Highway met schitterende uitzichten. We eindigen in Anna Beach. Dit is een van de weinige plekken aan de oost kust van Australia waar je de zon kunt zien zakken in de zee. Na een wandeling door de brede zanduinen ’s avonds, hebben we dus lekker op het strand gezeten met de EOS in de aanslag.

Donderdag 21/01/10

Verkennen we de rest van de omgeving bij Port Stephens. Eerst gaan we dolfijnen spotten bij Soldiers Point, een landtong in de baai. Helaas zien we geen dolfijnen maar wel massa’s pelikanen. Daarna gaan we naar Little Beach in het dorpje Nelson Bay. Hier wordt flink gesnorkeld, waarop we besluiten de camper ook aan een afgelegen strandje te parkeren en het snorkelspul te voorschijn te halen. Dit bleek dus absoluut de moeite waard, zeer veel mooie vissen te zien; waaronder een paar parrotfish, een lange dunne trompetvis en een aal. Na het snorkelen even lekker gedoucht bij een public douche aan t strand (dat is dus allemaal super geregeld hier) en verder gereden richting Tea Gardens (de andere kant van de baai). Hier wilden we overnachten op een gratis parkeerplaats, maar deze was iets te dicht bij de weg waardoor het best rumoerig was. We zijn toen doorgereden naar een bush camping aan de rivier in de buurt.

Vrijdag 22/01/10

We vertrekken op tijd (7.30) van de bushcamping, na ons alleen snel aangetrokken te hebben. We hebben namelijk nog nergens betaald en denken dat de ranger tussen 8 en 9u langs komt om de 30 euro op te halen…. we blijven Nederlanders… We ontbijten in Tea Gardens aan het water op een van de vele picknickplaatsen die overal aan het water en in de bossen liggen. Uiteraard zijn hier toiletten, picknicktafels en barbeques aanwezig. Omdat we niet houden van snelweg rijden, nemen we zo snel mogelijk een alternatieve touristenroute. Deze leidt ons door de bossen langs de Myallmeren. Na onze gebruikelijke stops bij de McDonalds (internet) en Coles (boodschappen) gaan we op zoek naar een camping. Vanwege het warme weer willen we graag als t kan aan water of met zwembad. Maar geheel tegen onze verwachting in zijn de kleine dorpjes hier erg in trek bij Australische toeristen; de eerste camping is vol en de volgende 2 kosten 55 en 67 euro, veel te overprised. Dus rijden we de snelweg maar weer een stukje op en stoppen bij een camping bij een grotere stad wat van de kust af. Het ouder echtpaar heeft zeker plaats voor ons; voor 20 euro hebben we een eel vriendelijkere, schonere en rustigere camping met een klein zwembadje. Van het geld wat we ons met de camping uitgespaard hebben, gaan we ’s avonds eten bij een chinees restaurant, waar ze een heerlijk buffet hebben.

Zaterdag 23/01/10

Vandaag wordt het een hele hete dag van midden 40 graden. We willen eigenlijk verder rijden naar Port Macqaurie, maar zien op tegen opnieuw in de hitte een camping te moeten zoeken. Dus blijven we lekker nog een dag op deze goedkope camping aan het zwembad hangen een boek lezen.

Bekijk ook:
Route waar we tot nu toe overal geweest zijn.
Foto’s