Weekend dienst
filed in Ierland on mrt.31, 2008
Hallo mensen,
Hier weer een berichtje van een zeer vermoeide dierenarts. Afgelopen weekend was mijn eerste weekenddienst en sinds vorige week is het erg druk…. Afgelopen donderdag hadden we 6 keizersnedes alleen overdag, waarvan ik er 3 alleen heb gedaan. Ik was dus al iets zekerder over die operatie. Vrijdagavond begon met een opgelopen kalf, waar ik een trocar in de pens moest brengen. Helaas zat ik veel te laag en kreeg ik er geen lucht uit. Er werd ook meteen gebeld voor een keizersnede, dus moest ik Piaras al bellen voor hulp….. Hij heeft het kalf geholpen en ik ben de keizersnede gaan doen, die gelukkig wel goed ging. Om 24u lag ik eindelijk in bed om er om 1.30 weer uitgebeld te worden voor een volgende keizersnede… Dit kalf lag met de poten naar omhoog aan de rechterkant van de buik, hoewel we een koe altijd opereren van de linkerkant. Ik kreeg de poten met geen mogelijkheid in de wond om de baarmoeder te openen. Dus helaas Piaras wakker bellen voor advies…. Ik moest de baarmoerder maar in de buik openen en de poten daar eruit halen! Dus blind snijden ver weg in de buik met allemaal darmen erom heen, erg lastig!!! Maar ik heb het kalf eruit gekregen en de koe weer dicht gekregen. Om 5u lag ik weer in bed om om 9u weer wakker gebeld te worden… De hele dag visites gereden en nog twee zeer ingewikkelde keizersnedes gedaan; beide in de buik moeten openen en beide baarmoeders waren zeer lastig te hechten. Om 22u was ik thuis. Gelukkig werd ik zaterdagnacht niet gebeld, maar toch ben je vaak wakker om te kijken dat je niets gemist hebt…. Zondagmorgen om 9u werd ik gebeld voor een koe waar de baarmoeder eruit lag. Helaas was de koe al overleden aan bloedverlies toen ik het hok in stapte. De boer was net weg om het gewenste water en laken te halen… De rest van de zondag heb ik nog enkele calls gedaan. ’s Middags wilde ik net beginnen aan een keizersnede, toen ik gebeld werd voor nog een verlossing. Ik Piaras gebeld, maar hij was ook op weg naar een keizersnede, dus de boer moest wachten. Gelukkig was het deze keer een “normale” keizersnede en was ik in anderhalf uur klaar! De andere call bleek een verlossing van een dood kalf waarvan de kop helemaal teruggeslagen was; ik kon er niet bijkomen… Maar Piaras kwam ook langs en hij heeft de koe verlost. Na een kop thee bij de boer, was ik om 21u thuis en gelukkig ben ik toen niet meer gebeld.
Vandaag was het ook weer een drukke dag met zieke koeien en weer een keizersnede. Dadelijk een hele nacht rustig doorslapen! Het zal de komende maand wel zo druk blijven, dus genoeg kans om ervaring op te doen. Ik ben alleen nog erg onzeker over het behandelen van de kleine huisdieren. Maar helaas heb ik weinig tijd om vragen te stellen en te leren. Ik ben maar weinig op de praktijk en zie de andere dierenartsen nauwelijks.
Nog nieuws uit Limburg?
Liefs Lonneke
maart 31st, 2008 on %H:%M
Hoi luitjes,
druk, druk, druk, druk,
Erg interessante verhalen allemaal. Ik zou er graag eens bij zijn om jou bezig te zien. Lijkt me reuze spannend.
Hier houden we het liever bij kleine ingreepjes.
Afgelopen donderdag zijn bij Bram de neusamandelen verwijderd.
Nou, dat is dus echt lopende band werk. Zes kinderen behandeld (keel en/of neusamandelen) in een half uurtje.
Op bram heeft het weinig indruk gemaakt.
’s Morgens om half negen geopereerd, en om elf uur alweer naar huis. ’s Middags alweer ‘stunten’ op de bank en ’s avonds alweer zuurkool met spek gegeten. Hoezo alleen vloeibaar koud voedsel? Een heel ander verhaal dan de kinderen waarbij ook de keelamandelen zijn geknipt. Die hadden het zichtbaar moeilijker, en mochten ook pas ’s middags naar huis.
Job mag a.s. vrijdag meedoen met een voetbaltoernooi voor speciaal onderwijs.
Hij is er behoorlijk zenuwachtig voor, en doet niets liever dan de hele dag ’trainen’, hier achter in het park. Hij komt elke dag thuis als een modderworstelaar. Maar ja, als hij maar plezier heeft, toch?
De boom is trouwens ook om in onze tuin, en er is een mooi hekwerk met poort geplaatst achterom. Nu de rest nog (zucht)
Verder gaat hier alles gewoon zijn gangetje, school, werken etc, etc….
Heel veel kusjes en groetjes, en hopelijk heb je deze week even tijd om lekker bij te komen Lonneke,
Liefs, Anja, PP, Job en Bram
april 1st, 2008 on %H:%M
Nou nou, dit is effe wat anders dan de huisartsenpost op tv. Wat zul je moe zijn geweest na al deze zware keizersnedes en de andere calls. Lijkt wel of er geen koe meer normaal op de wereld kan komen, is net als in de mensenwereld, hier wordt ook meer en meer de keizersnede toegepast maar dit heeft een andere reden dan die van de koeien.
Bij mij zijn de nieten eruit en meteen gaat het veel beter. De pijn is veel minder, de ontsteking is over en ik kan weer lekker wandelen. Alleen mag ik de eerste 3 weken niet sporten, alleen vandaag mag ik de vlaai verdelen voor mijn verjaardig vorige week. Ook gezellig, lekker thee drinken en bijkletsen.
15 april begin ik met mijn nieuwe baan bij Nino voor 15-20 uur per week. Liever de 15, dan kan ik nog lekker prutsen op de camping en met de baby (5 maanden) van Pim en Marchi wandelen in het bos.
Zal zeker voor mij wennen zijn. Niet meer tot 9 uur in de boch met de krant en ontbijt maar w e r k e n. Nou ja, ik heb er zelf voor gekozen, had net ze goed nog 2 jaar ww kunnen trekken maar dat verveelt ook maar.
Groetjes en een dikke knuffel van ons. Laat je maar goed verwennen door jouw eigen Bob de Bouwer.
april 1st, 2008 on %H:%M
Heej Lonnie en Bob,
wij hangen nu met z’n tweeen op de bank na een lange dag op school. Jet was druk met de kleuters en Maartje heeft een poging gedaan pubers te temmen.
Jets Turks wordt met de dag beter….haar eigen eerste klasje bestaat tot nu toe uit 4 Turkse kindjes die alleen maar Turks kunnen praten, gelukkig is er eentje die wel een beetje Nederlands kan praten, is ook leuk voor Jet, kan zij ook meespelen:P.
Maartje heeft afgelopen week officieel bewezen dat ze pubers kan temmen en heeft haar praktijkproef met succes gehaald. Opluchting, al zijn we het er roerend over eens dat het lang niet zo lastig kan zijn dan kalfjes verlossen, zeker als ze zelf niet mee willen werken.
Gelukkig worden hier wel hele nachten doorgeslapen, helaas gaat het ophangen van schilderijtjes een stuk minder goed dan bij Bob. we missen Bob op het moment wel, computer doet niet echt lief meer tegen ons. Maar natuurlijk missen we Lonnie ook, we kijken dan ook uit naar nieuwe berichtjes.
Verder weinig nieuws vanaf de rode bank in Tegelen, spreken jullie later nog.
Kuss Henriette en Maartje