Zaterdag 30/01/10

Vandaag komen we, via de toeristische route langs de rivier en kustlijn, aan in t beloofde land; Byron Bay. Helen en andere backpackers die we gesproken hebben, blijven in dit hippie-dorp allemaal veel langer hangen dan gepland. Onze camping ligt ideaal; aan het strand en aan t einde van de winkelstraat. Het weer daarentegen is verre van ideaal; het zonnetje wordt afgewisseld met harde regenbuien de hele dag…. Vanwege het mindere strandweer gaan we maar winkelen, dat hebben we immers nog veel te weinig gedaan in Oz. Lonneke slaagt voor een jurkje, die je ook als rok kunt dragen zoals Ruud ontdekt. Ook komen we langs het informatiecentrum waar we een kayaktour voor morgen boeken. Ze garanderen dat we dolfijnen en schildpaden zien! ’s Avonds halen we fish en chips (Ruuds favouriete eten), die we lekker aan t strand op eten. Omdat deze portie tegenvalt (normaal is dus eigenlijk) hebben we nog plaats voor een ijs.

Zondag 31/01/10

Na een vroege ochtend met vele regenbuien is het droog als we op staan. We hebben de kayaktour voor ’s middags geboekt op hoop van minder regen en zo kunnen we ’s ochtends de markt in nabij gelegen Lennox Heads bezoeken. De markt valt helaas wat tegen qua omvang en ook voor souveniers. Op de terugweg krijgen we een sms dat onze kayaktour gecanceld is vanwege teveel wind; erg jammer… Ze denken ook niet dat die morgen door zal gaan, want blijkbaar is er een cycloon in Queensland en hebben ze hier last van de staartwinden. Dan gaan we vanmiddag maar naar de kaap met de vuurtoren om daar te wandelen en hopelijk vanaf de kust dolfijnen te spotten. Het is een mooie wandeling naar langs de kustlijn en je komt ook op het meest oostelijke punt van Australie, maar we zien helaas niet (zeker) een dolfijn.

Maandag 01/02/10

’s Morgens zijn we weer vroeg uit de veren om verder te gaan, naar Lamington NP. Een korte rit, “slechts” 160 km. We zijn door het uur tijdsverschil met NSW en QLD ook erg vroeg op de camping. Vanwege het druilerige weer gaan we maar lunchen in het tea house bij de camping met een prachtig uitzicht over de valley. Heerlijke lunch met voor Ruud een club sandwich en Lonneke een panini. Na zo’n zware lunch is het tijd voor beweging. Zo maken we twee korte wandelingen vlakbij de camping. Alvorens we de eerste wandeling beginnen, zien we bij de ingang al een Pademelon, een soort kleine walibi. Verderop het pad zit er nog een. Al snel komen we erachter dat er hier erg veel zitten. Deze dieren zijn erg schuchter, waardoor het lastig is dichtbij te komen. Ze schieten dan meteen de bush in. Een stuk verder zit ook nog een mullet, een soort hagedis. Deze bijft wel doodleuk zitten als we dichterbij komen en foto’s maken. Na een stuk door het regenwoud gewandeld te hebben, komen we bij een erg mooi uitzicht over het natuurgebied. Helaas is terug dezelfde weg, onderweg zien we weer wat pademelons en ook de mullet zit nog op dezelfde plek.

Dinsdag 02/02/10

Vandaag doen we lekker rustig aan, aangezien het toch regent, we lezen wat in bed. Tegen de middag als het wat is opgeklaard, besluiten we een andere wandeling te gaan doen, de caves circuit. Eerst lopen we naar de lodge om te reserveren in het restaurant waar we ’s avonds willen gaan uiteten. We starten de wandeling en als we goed en wel een paar 100m onderweg zijn, ziet Ruud een dikke 3m lange slang uit een holle boom komen. Het lijkt erop dat die zich net tegoed heeft gedaan aan een prooi, aangezien zijn lijf plaatselijk wel heel erg dik is. Helaas blijft de slang midden op het pad zijn lunch verteren, waardoor we niet verder kunnen (lees: durven). We lopen terug naar de lodge waar we aan een ranger vragen welk soort slang het is, we hebben immers voldoende foto’s op de camera. Het blijkt een carpet python te zijn. Hij zegt dat we gewoon overheen hadden kunnen stappen aangezien het geen giftige, maar een wurgslang is.
Uiteindelijk besluiten we met de campervan maar naar het einde van de wandelroute te gaan en van daaruit de grotten te bekijken.
’s Avonds gaan we eten in het restaurant met uitzicht op de half-bewolkte zonsondergang over de bergen (800m) van het NP. Er blijkt een filmcrew aanwezig te zijn van Channel 7 die waarschijnlijk een documentaire aan het maken van Binna-Burra. Ze gaan opnames maken van een optreden van een didgeridoo-speler in de lounge van de lodge en wij mogen “publiek” spelen. Het blijkt nog best interessant, aangezien hij wat achtergrond informatie geeft over het ontstaan en het bespelen. Door het donker lopen we terug naar de tent en zien onderweg nog vele pademelons grazen op het gras naast de camping.

Woensdag 03/02/10

Rijden we weer richting kust, naar de Gold Coast. De Gold Coast is het meest ontwikkelde stukje Australia. Hier staan op een aantal vierkante meters erg veel wolkenkrabbers. Vanaf een afstandje is het net Manhattan. We zoeken een camping net ten noorden ervan, buiten het echt toeristische centrum. Verder doen we vandaag niet veel, na het boodschappen doen draait Lonneke de laatste was, die gelukkig in de zon kan drogen. ’s Avonds zitten we nog lekker te lezen als het ineens erg hard begint te regenen. Het valt er met bakken uit.

Donderdag 04/02/10

Vandaag weer een wat actievere dag, we gaan kayakken en op zoek naar dolfijnen! Dit hadden we nog tegoed van de gecancelde tour in Byron Bay. Vroeg uit de veren, aangezien we al om 7u worden opgehaald. Met een groep van 15 personen en 3 begeleiders gaan we in 2-persoons kayaks het water op. Eerst gaan we naar Wave Break island, een kunstmatig aangelegd eiland voorr de Gold Coast om de golven te breken en zo het land erachter te beschermen. Hier hebben we breakfast met billy tea. Dan gaan we verder naar South Stradbroke island. Nadat we de kayaks op het strand hebben getrokken en het eiland willen opgaan, zien we vlakbij het strand een dolfijn zwemmen, erg dichtbij! Nadat we deze bekeken hebben, gaan we verder het eiland op. Caleb, de aboriginal gids, geeft ons eerst een echt aboriginal welkom, waarbij we allemaal witte oker strepen op ons voorhoofd, handen en voeten krijgen. Dit is erg indrukwekkend. We vervolgen de weg richting de oceaan kant van het eiland. Hier krijgen we les in aboriginal speer- en stokwerpen. Hierna gaan we van het pad af om te zien of we nog wat wildlife tegenkomen. Al 50m van het pad af, zien we wat swamp walibi’s onder een boom in de schaduw zitten. Helaas als we verder lopen zien we erg weinig meer. Aangezien het de nacht er voren geregend had, zitten de meeste dieren iets verderop in het moeras.
Weer terug bij de kayaks aangekomen, peddelen we terug naar Wave Break island waar we gaan snorkelen. Na het snorkelen peddelen we weer terug naar het vaste land waar het busje staat. Een zeer leuke, afwisselende zonnige morgen en gelukkig in de laatste week nog een dolfijn gezien ook!
’s Middags spenderen we weer lekker relaxed, lezend voor de camper.

Bekijk ook:
Route waar we tot nu toe overal geweest zijn.
Foto’s